Waarom zou een ziekenhuis onze repatriëring blokkeren?
Een van de eerste wetten van medische repatriëringen is dat elke reis volledig uniek is. Als u ooit enkele van onze langere beoordelingen op Google Reviews leest, zult u zien wat we bedoelen!
De belangrijkste reden is dat er zoveel variabelen in het spel zijn:
- de specifieke medische behoeften van uw patiënt
- de urgentie van hun toestand
- de wijze van vervoer die u wilt gebruiken
- de uitdagingen van de route terug naar huis
In een perfecte wereld zou het verkrijgen van ontslag van uw patiënt uit het ziekenhuis het enige deel van het proces zijn dat volledig eenvoudig is. Helaas is dat niet altijd het geval.
Elk jaar spreken wij met families die wanhopig een patiënt naar huis willen brengen voor behandeling, om er vervolgens achter te komen dat het plaatselijke ziekenhuis geen repatriëring toestaat.
Begrijpelijk, dat is uiterst stressvol. Dus waarom gebeurt het? En wat kunt u eraan doen?
Waarom artsen soms weigeren
In onze ervaring zijn er twee belangrijke redenen waarom artsen geneigd zijn repatriëringen te blokkeren.
1: Ze denken dat het onveilig is om de patiënt te verplaatsen...
"Doe geen kwaad" is de hoeksteen van de Eed van Hippocrates. Elke goede arts, waar ook ter wereld, stelt de veiligheid van zijn patiënt voorop - en soms betekent dat dat hij weigert een patiënt het ziekenhuis te laten verlaten als hij denkt dat dit zijn gezondheid in gevaar brengt. De patiënt kan zeer recent een ongeluk hebben gehad, hij kan net een zware operatie hebben ondergaan, hij kan op de IC liggen. In dergelijke omstandigheden kunnen er goede medische redenen zijn om een patiënt daar te houden. Soms vinden artsen het gewoon te riskant om de patiënt naar een andere plaats te vervoeren.
2: Ze houden de patiënt liever waar hij is...
De tweede reden waarom buitenlandse artsen soms weigeren om patiënten vrij te laten is omdat het niet helemaal in hun belang is om hen te laten gaan. Soms is dat omdat ze gewoon te overbelast zijn om te luisteren. Families vertellen ons vaak dat het onmogelijk is om contact op te nemen met de artsen die hun familielid behandelen, of om antwoorden te krijgen over hun toestand. Helaas kan er ook een financieel motief zijn; botweg gezegd krijgt het ziekenhuis waarschijnlijk meer geld om een buitenlandse patiënt voor behandeling op de intensive care te houden. Dit gebeurt misschien niet in gezondheidszorgstelsels in landen als Duitsland, Nederland of het Verenigd Koninkrijk, maar soms wel in andere delen van de wereld.
Waarom ze het soms mis hebben
De waarheid is dat het - in bijna alle gevallen - perfect mogelijk en correct is om een patiënt te repatriëren zodat hij medische zorg kan krijgen in zijn eigen land. Natuurlijk zijn er legitieme uitzonderingen. Maar in de meeste gevallen zijn de risico's niet groter dan wanneer ze in het plaatselijke ziekenhuis blijven. Dit is waarom.
Artsen beseffen niet altijd welk niveau van zorg beschikbaar is op een hoogwaardige repatriëring
Dit is heel vaak de oorzaak van de weigering: het plaatselijke medische team is er om gegronde redenen gewoon niet van op de hoogte dat de behandeling tijdens het vervoer door een echt repatriëringsbedrijf gelijkwaardig is aan ziekenhuisnormen.
Neem bijvoorbeeld de ambulances die we gebruiken voor repatriëringen over lange afstanden. Hoewel ze er van buiten uitzien als gewone ziekenhuisvoertuigen, zijn ze van binnen veel geavanceerder. De inventaris omvat zaken als drukverlagende matrassen van Decupré, geavanceerde reanimatie- en levensreddende apparatuur en zuurstofondersteuning. (Meer informatie over onze voertuigen vindt u in dit artikel: Achter de schermen van een wegambulance: wat is er aan boord?). Soms is het dus gewoon een kwestie van contact opnemen met de plaatselijke artsen en hen geruststellen over de - zelfs een foto sturen van het interieur van onze voertuigen:
Dan is er nog het medisch personeel dat met de patiënt kan meereizen. Een hoogwaardig repatriëringsbedrijf kan artsen of paramedici leveren met specialistische kennis van de medische problemen en behandelingsbehoeften van de patiënt. EMS heeft bijvoorbeeld een hartspecialist binnen het kernteam en onze hoofdverpleegkundige is een expert in internationale repatriëringen van zieke kinderen. Wij bieden ook 24 uur per dag ondersteuning in de vorm van een dokter op afroep - iemand die met het buitenlandse ziekenhuispersoneel kan spreken en ook tijdens de reis geavanceerd behandeladvies kan geven aan ons ambulanceteam als dat nodig is.
Ten slotte kunnen repatriëringen plaatsvinden - en dat gebeurt ook vaak - tijdens een medische noodsituatie. Met een intensive-care luchtambulance, bijvoorbeeld, is het mogelijk zeer zieke patiënten uit oorlogsgebieden te repatriëren en een intensive-care afdeling opnieuw samen te stellen aan boord van het speciaal uitgeruste vliegtuig.
Het is vaak beter voor een patiënt om naar huis te reizen dan in het buitenland te blijven.
Uiteindelijk is de beste manier om de gezondheid van een patiënt te beschermen hem onder de hoede van de allerbeste artsen en behandelingsprogramma's te brengen. Met alle wil van de wereld is dat niet altijd mogelijk in hun huidige kliniek of ziekenhuis. In sommige gevallen is het zelfs niet mogelijk in het land of de regio waar ze verblijven. Ons standpunt is dat patiënten in de meeste situaties het best geholpen zijn als ze dicht bij hun geliefden zijn, in een ziekenhuis van hoge kwaliteit, met artsen die kunnen zorgen voor hun behoeften op lange termijn. Als u er ook zo over denkt, neem dan contact op voor advies - we kijken graag of we kunnen helpen.
Maak vandaag nog een afspraak voor een gratis gesprek met een van onze repatriëringsspecialisten
Wilt u meer lezen over dit onderwerp? Misschien vindt u deze artikelen nuttig...
Is het mogelijk om een retourvlucht te nemen na een beroerte?